ปรัชญาศาสนาที่แฝงมากับ Flappy Bird

เกม Flappy Bird ณ เวลานี้คงปฏิเสธไม่ได้ว่าเกมนกบินอันสุดแสนจะดูง่อยๆ เกมนี้เป็นหนึ่งในเกมฮิตติดลมบนที่ใครต่างก็ต้องโหลดมาลองเล่นจิ้มๆ จนเผลอตัวติดเกมนี้เข้าให้ หนักเข้าก็เล่นทั้งวันเพื่อทุบสถิติ (หลายคนเลือกที่จะทุบโทรศัพท์แทน)

เจ้าเกม Flappy Bird นี้วิธีการเล่นนั้นง่ายจนถึงขั้นเหลือเชื่อคือเพียงแค่จิ้มนิ้วคอยควบคุมให้เจ้านกตัวนี้กระดกหัวขึ้น ที่ต้องใช้คำนี้เพราะมันทำแค่นี้จริงๆ แล้วก็จิ้มควบคุมไปเรื่อยๆ ผ่านท่อต่างๆ ทุบสถิติตัวเองหรือแข่งกับชาวบ้านก็ได้แล้วแต่สะดวก

ถามว่า Flappy Bird แฝงด้วยปรัชญาศาสนาอย่างไร ? 
ตอนครั้งแรกที่ได้สัมผัสเกมนี้ก็ไม่ได้คิดอะไรจนกระทั่งเมื่อไม่นานนี้ โดยปรัชญาแฝงมานั้นคือ "กิเลศ" แยกออกมาเป็น 3 หัวข้อคือโทสะ โมหะ โลภะ

โทสะ (ความโกรธ)
เกมนี้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเมื่อเล่นแล้วจะเกิดอารมณ์ "โกรธ" และหงุดหงิดในระดับที่.... แ-่งเอ้ย! ไอ้ท่อ ไอ้พื้น ไอ้นั่น ไอ้นี่... อุดมไปด้วยความหงุดหงิดชวนปวดหัว อาจรู้สึกว่าบินไปแค่เฉียดๆ ก็เดี้ยงเสียแล้ว มันจะไม่ก่อให้เกิดโทสะได้อย่างไร

How I feel about Flappy Bird.

แต่เป้าหมายของเกมนี้กลับไม่ได้สอนให้เราโกรธ แต่สอนให้เราเข้าใจและยอมรับมัน...
ไม่อยากเกิดโทสะให้กวนใจก็ควรต้อง "ปลง" เสีย

โมหะ (ความเขลา)
ตีความคำว่าโมหะแล้วคือความไม่รู้ตามที่เป็นจริงซึ่งความไม่รู้ตามที่เป็นจริงคืออะไร ? เหตุจากการไม่พิจารณาสิ่งต่างๆ ให้ดีก่อน เช่น การลอดท่อ จังหวะที่ควรกดนิ้วเป็นเช่นไร ค่าฟิสิกส์แรงกระโดดของนกเป็นเช่นไร ซึ่งการพิจารณาเหล่านี้ล้วนสำคัญ แต่เมื่อผิดพลาดแล้วไม่ยอมรับจึงเกิดเป็นปัญหาให้หมองใจ จนอาจทำให้เกิดโทสะขึ้นมาได้

โลภะ (ความอยาก)
เกิดจากความทะเยอทะยานอยากได้ ก่อให้เกิดความหิวกระหาย.... ไอ้ความอยากนี่แหละสำคัญ มันสอดคล้องเข้ากับระบบของเกมนั่นก็คือ Ranking
เมื่อเราได้คะแนนแค่นี้เราก็มักไม่พอใจกับคะแนน แน่นอนสิ่งที่ทำต่อไปก็ต้องเป็นทุบสถิติ แถมยิ่งหนักข้อขึ้นอีกเมื่อต้องไปทุบสถิติแข่งกับชาวบ้านชาวช่องที่เป็นเพื่อน
ทางแก้คือให้เลือก "ความพอดี" ไม่หวังมากอยากได้อยากมีอย่างเขา

สรุปได้ความว่า

เกม Flappy Bird เป็นเกมที่ควรเล่นอย่างพอประมาณและพอดี หากมากไปจะก่อให้เกิดกิเลสขึ้นในใจและฉุดเราให้ลงต่ำได้

หมายเหตุ - สำหรับใครที่เล่นแล้วทนไม่ไหวจริงๆ เอนทรี่นี้ก็ได้นำบทสรุปการเล่นมาฝากกัน



Download ได้ทั้ง Android และ iOS